De behandeling Slapende Honden maakt kinderen en adolescenten die niet kunnen of willen praten over traumatische herinneringen ontvankelijk voor traumaverwerking. Het ondersteunt hen om de behandeling af te maken en zo kunnen de gevolgen van ontwikkelingstrauma worden verminderd. Met behulp van de Slapende Honden-tool wordt de situatie van een kind of adolescent in kaart gebracht en worden de mogelijke barrières voor traumaverwerking geanalyseerd. Voor ieder kind wordt op basis van de analyse een eigen behandeling samengesteld die precies past bij wat er nodig is. Het behandelplan op maat richt zich alleen op het verwijderen van de barrières om de voorbereidingsfase zo kort te houden. Slapende Honden-behandelingen kunnen daarom erg uiteenlopen.
Chronisch getraumatiseerde kinderen hebben naarmate de traumatisering complexer is, een grotere kans dat ze minder posttraumatische stresssymptomen en meer ernstige, niet-traumagerelateerde symptomen vertonen. Dit protocol is geschikt voor kinderen met een traumagerelateerde stoornis, maar ze kunnen ook geclassificeerd zijn met een andere stoornis, zoals een stemmingsstoornis, angststoornis, gedragsstoornis, autisme, of ADHD.
‘Slapende Honden biedt een kapstok voor behandeling en een scala interventies om barrières op te ruimen, traumaverwerking te ondersteunen en integratie te bevorderen.’
Slapende Honden kan worden gecombineerd met andere methoden en gaat altijd samen met een therapie om traumatische herinneringen te verwerken. Het doel van de methode is om vroegkinderlijk, chronisch getraumatiseerde kinderen te helpen hun barrières te overwinnen zodat ze zo snel mogelijk aan traumaverwerking kunnen beginnen en hun traumatische herinneringen kunnen verwerken en integreren. Door traumaverwerking verminderen hun klachten daadwerkelijk, in plaats van dat ze uitsluitend hanteerbaar worden gemaakt. Daarom wordt de behandeling regelmatig geëvalueerd, waarbij de vraag centraal staat of het kind heeft aangegeven dat het kan of wil praten over diens traumatische herinneringen. Als dat het geval is, kan het kind starten met traumaverwerking.
Voor traumaverwerking kunnen verschillende methoden worden gebruikt, waarvan traumagerichte cognitieve gedragstherapie (TF-CGT) en eye movement desensitisation and reprocessing (EMDR) evidence-based behandelmethoden zijn.
Weerstand tegen therapie verminderen
De doelgroep van een Slapende Honden-behandeling heeft doorgaans weerstand tegen therapiesessies. Daarom begint een Slapende Honden-behandeling meestal met contacten of sessies met het netwerk om het kind heen, en worden familieleden, groepsleiding, pleegzorgwerkers of (gezins)voogden betrokken. De netwerkleden motiveren vervolgens het kind door middel van interventies die ze hebben geleerd of door het kind informatie te verschaffen waardoor het kind minder weerstand krijgt.
Slapende Honden kan worden uitgevoerd door verschillende samenwerkende disciplines. Als een kind in een groep woont, kan de groepsleiding een deel van de interventies uitvoeren. Als een kind in een pleeggezin woont, kunnen pleegouders samen met het kind huiswerkoefeningen doen of het kind aanmoedigen deze te doen. De pleegzorgwerker kan dingen uitleggen en oefenen met pleegouders en kind. Daarnaast kan ook een (gezins)voogd interventies uitvoeren, zoals zaken aan het kind uitleggen, een weekendgezin zoeken voor het kind of het contact met niet-verzorgende biologische ouders anders vormgeven.
Nieuw in deze herziening
In de derde editie (Struik, 2021) zijn veel veranderingen en verbeteringen in de structuur van het protocol doorgevoerd, waardoor het gemakkelijker is geworden om een analyse te maken van wat er nodig is om het kind ontvankelijk te maken voor traumaverwerking en deze fase zo kort mogelijk te houden. De Slapende Honden-tool heeft de zes testen vervangen, en het scala aan interventies is enorm uitgebreid op basis van ervaringen en nieuwe inzichten. Er zijn interventies ter ondersteuning van traumaverwerking en integratiefase toegevoegd. Er zijn Slapende Honden-tools ontwikkeld voor infants (0-4 jaar) en mensen met een verstandelijke beperking. Psychoeducatie-materiaal en animatiefilmpjes in verschillende talen vergemakkelijken de uitvoering van interventies.
